Do Struggle, Be Happy!

Optimisme, positief denken, relativeren… we komen er een heel eind mee. Toch horen negatieve gevoelens ook bij het leven. Onzekerheid, angst, ontevredenheid, stress, somberheid/depressiviteit, of gewoon ongelooflijk slecht gehumeurd.
En op die momenten is het leven nogal een Struggle, en we willen dan maar 1 ding en dat is “er-van-af-zijn”.

We proberen daarom vaak eerst deze negatieve gevoelens te onderdrukken. We hebben geen zin om ze te voelen en lopen er van weg. Het kan gepaard gaan met eten, drinken en/of het zoeken naar allerlei vormen van afleiding. Het lastige is dat gevoelens nogal krachtig zijn en zich niet zomaar laten wegdrukken. Vandaar dat deze strategie meestal veel energie kost en weinig resultaat oplevert. Uiteindelijk kun je je dan nog slechter als eerst voelen.

Een andere strategie is het proberen te ontdekken waar de negatieve gevoelens vandaan komen. Je reflecteert dan over de mogelijke oorzaken. Soms is dat niet zo prettig omdat er wel eens een hele stoet van negatieve gebeurtenissen aan je voorbij kunnen trekken. En voor je het weet zie je door de bomen het bos niet meer en voel je je nog ellendiger.
Of je komt in een ‘pieker-spiraal’ waarbij de vele mogelijke oorzaken maar door je hoofd blijven buitelen. Ook heel vermoeiend.

Het komt ook voor dat we ons ‘afreageren’ op anderen. Het lukt ons niet om kritisch naar onszelf te kijken, raken er van overtuigd dat anderen de negatieve gevoelens hebben veroorzaakt en spuien onze kritiek. Hierdoor voelen anderen zich ineens aangevallen en ze begrijpen niet waaraan ze dit hebben verdiend. Je krijgt dan meestal geen positieve reactie, wat er dan ook nog eens bij komt.

Stel je nu eens voor dat we er echt helemaal van overtuigd zouden zijn dat negatieve gevoelens altijd zullen komen en gaan. En dat ze er niet zijn om ons lastig te vallen maar om ons verder te helpen. Hoe zouden we er dan mee om gaan?

Waarschijnlijk zouden we er dan niet voor weglopen maar ze vriendelijk begroeten:
“Het komt niet echt uit, maar nu je er toch bent… ga lekker zitten, dan doe ik dat ook.”
“Dank je, fijn dat ik er mag zijn en dat je even tijd voor me vrij maakt.”
“Ja… het doet wel pijn hoor!!”
“Dat snap ik, het spijt me voor je, ik leef met je mee.”
“Dank je, (diepe zucht…) (ruimte voor het voelen van de pijn die komt en die gaat…)”
“Gaat het een beetje?”
“Ja, ik ben er klaar voor, vertel het maar… welke Struggle heb ik aan te gaan?”

Misschien is er iemand over een grens heen gegaan? En welke grens is dat dan?
Misschien heb je je te druk gemaakt en te weinig tijd voor jezelf genomen?
Misschien is er een situatie waar je een beslissing over moet nemen?
Misschien is er een pijnlijke gebeurtenis die tijd nodig heeft om verwerkt te kunnen worden?
Misschien weet je even niet hoe je verder moet. Wat heb je nodig om wel helderheid te krijgen?

Iedereen zijn eigen Struggle…

Ik wens je voor de komende week in ieder geval een goede Struggle toe met als beloning heel veel Happiness!